Tuesday, August 13, 2013

Fruits of the Spirit


The Spirit


Galatians 5:22-23

King James Version (KJV)
22 But the fruit of the Spirit is love, joy, peace, longsuffering, gentleness, goodness, faith,
23 Meekness, temperance: against such there is no law.

          Ever wonder if someone is a Christian? Take a look at their life. Do they express joy? Do they show love towards everyone? Do they display uncommon gentleness? The above qualities are inherent to the Holy Spirit. While these characteristics may not always be evident, it becomes a reflection of how spending time with God will produce these uncommon characteristics. What about you? Have you been spending time with the Holy Spirit to produce this kind of fruit in your life?






--http://www.jctrois.com/dailybibledevotion/devotion.html?devo=G9Ll6YC4Yj

Tuesday, July 30, 2013

On Your Knees



"I want to challenge your prayer life tonight. Because I'll tell you, God never makes a mistake. He has perfection even when He says 'NO' or 'NOT YET'... What [God] is waiting for is obedience to what He has given you - for praise for what He has done for you. It's to honor Him with what you have. And when you honor Him with what you have,  then He will honor you with what He has. Don't seek for what He has in His hands. Seek His face and you will find Him on your knees. ON YOUR KNEES - not SOMEONE ELSE'S KNEES. Do you know how many times you have a problem and you [make a call and say]: 'Hey I'm going through this bump. Please pray for me.' Well, you pray first! Don't pick up the phone. Go to the throne!"



 -- Nick Vujicic, Fully Living for Jesus Christ

Wednesday, July 24, 2013

Royal Baby

          Ayon sa BBC News, ipinanganak ang Royal Baby nina Kate at Prince William noong Lunes, July 22, 2013, 4:24 p.m. BST. Inabangan ng maraming tao ang pagsilang ng "third in line to the throne." Maraming na-excite. Maraming natuwa. Maraming namangha. Ako? Nagkumpara

          Nakaka-excite daw kasi maraming tao ang nag-aabang kung ano ang magiging pangalan ng batang ito. Nakakatuwa daw dahil nakakatuwang isipin na ang maliit na sanggol ay isang prinsipe - ang ikatlo sa tagapagmana ng trono. Nakakamangha daw dahil napakaraming tao ang maaaring titingala sa batang ito balang araw.

          Para sa akin? Mahigit 2000 taon ang nakalipas, may nangyari na ring ganito. Mas malupit pa. Pero sa pagkukumapara, parang magkaibang magkaiba.
        
          Nakaka-excite hindi dahil sa magiging pangalan ng Batang yon, kundi dahil sa ibig sabihin ng pangalan ng Batang yon: Immanuel - God with us (Matthew 1:22-23).

          Nakakatuwa hindi dahil ang sanggol ay isang Prinsipe, kundi isa Siyang HARI - Hari ng mga Hari (I Timothy 6:14-15).

          Nakakamangha hindi dahil maaaring maraming tao ang titingala sa Batang yon, kundi dahil LAHAT ng tao ay titingala sa Kanya (Philippians 2:9).



Siya ang totoong Royal Baby.

"Remember when the Royal Baby was born? No media. No worldwide fanfare. Not even a bed. But heaven knew. And sang." -Kevin DeYoung





Tuesday, July 23, 2013

No Limbs, No Problem?

Pagod ka na?
Di mo na kaya?
Sobrang gulo na ng buhay mo?
Susuko ka na?

Okay.
Pero teka.

Bago ka umayaw, panoorin mo muna 'to.
36 minutes and 22 seconds lang yan.




Wag mong isipin na ikaw na pinakaproblemadong tao sa buong mundo.
Wag mong isipin na hindi mo na kaya ang pinagdadaanan mo.
Hindi ko sinasabing ikumpara mo ang sitwasyon mo sa kalagayan ng taong nasa video.
Pero gusto kong malaman mo na kahit gaano man kahirap ang buhay mo ngayon,
magtatagumpay ka kapag kumapit ka sa Diyos.

Tiwala lang.
Kapit lang.




"If you know that you are tired of trying to do it your way... you need God.
You need forgiveness. You need a shepherd so you don't want anything more."


Tuesday, July 16, 2013

What do you want to be when you grow up?


 “What do you want to be when you grow up?”

           ‘Yan ang pinakanakakabinging tanong na paulit-ulit ipinupukol ng mga kindergarten teachers sa bawat batch ng makukulit na batang dadaan sa kanilang mga kamay. Noong mga panahong ‘yon, “I want to be a doctor” ang pinakamalupit kong sagot. Tapos, dahil iba na ang teacher ko noong Grade 1 ako, nagtanong ulit siya ng parehong tanong. Dahil nagmature na ako ng konti, “I want to be a pilot” na. Masaya na ako sa sagot na ‘yon. At may malupit pa. Aakalain mo bang na noong Grade 2, naulit na naman ang tanong na ito? At dahil mas nagmature pa ako ng konti ulit, “I want to be an astronaut” naman. Ayos ba? Mataas talaga ang mga pangarap ko. Literal. Kinulit na naman ako ng bago kong teacher noong Grade 3. Medyo pinag-isipan ko na yung sagot ko dahil umabot ako ng sampung segundo bago ko nasagot yung tanong. “I want to be a teacher” na! Kahit papaano ay lumalalim ang pananaw ko sa mundo at nagkakaroon na ng importansya sa akin ang magiging kinabukasan ko. Mabuti na lang at hindi na isip-bata yung teachers ko noong Grade 4 at Grade 5 kaya hindi nila inusisa ang “What I want to be when I grow up” ko. Nabigyan din ako ng halos dalawang taon para pag-isipang mabuti ang isasagot ko sa Grade 6 teacher ko kung sakaling batuhin niya ako ng walang kamatayang tanong.

           Tama nga ako. Nagtanong nga s’ya. Pero ngayon, sigurado na ako sa isasagot ko. “When I grow up I want to be a civil engineer.” Naks. Tunog matured at tunog matanda na ako no? Proud pa ako d’yan sa sagot na yan kaya nabigyan ako ng reward na three stomps and three claps galing sa mababait kong kaklase.  Sure na sure na ako nung grade six ako. Masarap yung feeling na makasigurado sa landas na tatahakin ko. Simula first year hanggang third year high school ay “self-proclaimed future engineer” na ako. Ano kaya ang unang project ko? Ilang building kaya ang maititindig ko? Masarap kaya mag-utos sa mga tauhan ko na maghalo sila ng semento? Gumuho kaya ang buildings na maitatayo ko? Ano ang feeling ng maglagay ng lapis sa tenga habang umiinom ng kape at nagbabasa kunwari ng blueprint?

           Fourth Year High School. Decision time na. A step closer to the future ang mga susunod na hakbang ko. Anong isusulat ko sa College appication forms na nasa harapan ko? Anong course ang kukunin ko? At sa isang iglap, naglaho lahat yung mga isinagot ko sa mga naging teachers ko pamula pa noong Kinder ako. Akala ko pa ay siguradong sigurado na ako. Pero sa totoo lang, hindi pala ganun kadali ang pagdedesisyon. Doctor? Pilot? Astronaut? Teacher? Engineer? Hindi pala. Eto pala ang totoong sagot: “Hindi ko alam.”

          Pero bakit ako narito sa kung nasaan ako ngayon? Paano ako napunta sa course ko ngayon? Paano ako napadpad sa kinatatayuan ko ngayon? Anong mga desisyon at hakbang ang ginawa ko? Simple. "Tiwala."

          Oo. Nakakatawang isipin na dahil lang sa "tiwala", ako ay isa nang 3rd Year BS Management student sa Ateneo de Manila. Tiwala saan? Tiwala kanino? Sa sarili ko? Sa scholarship mula sa ninang ko?

          Tiwala. Tiwala sa dapat pagtiwalaan. Tiwala sa may alam ng lahat. Tiwala sa manunulat ng libro ng pagkatao ko. Tiwala lang. Sunod lang. Siya ang may hawak ng master plan. Huwag kumapit sa sariling galing. Kumapit sa mas magaling. Kumapit sa pinakamagaling.


          Proverbs 3:5-6
               5 Trust in the Lord with all thine heart; and lean not unto thine own understanding.
               6 In all thy ways acknowledge Him, and He shall direct thy paths.

          Romans 12:2
               2 And be not conformed to this world: but be ye transformed by the renewing of your mind, that ye may prove what is that good, and acceptable, and perfect will of God.

          Ano nang mangyayari sa akin ngayon?
          Ano na ang sunod na hakbang ko?
          Simple.
          Tiwala pa rin.
          Bahala na si Batman?
          Hindi.
          Bahala na si Lord.


Tiwala lang.
Ays na yun.
The best na yun.




Tuesday, July 9, 2013

Lights in the World

Philippians 2:14-16 (KJV)


14 Do all things without murmurings and disputings:
15 That ye may be blameless and harmless, the sons of God, without rebuke, in the midst of a crooked and perverse nation, among whom ye shine as lights in the world;
16 Holding forth the word of life; that I may rejoice in the day of Christ, that I have not run in vain, neither laboured in vain.


If the Bible says that we are the lights in this world, what is happening with your light? Is your light shining brightly? Or is your light dim?


What dims your light in the world?


1. Shame?

          Romans 1:16
                For I am not ashamed of the gospel of Christ: for it is the power of God unto salvation to every one that believeth; to the Jew first, and also to the Greek.
          2 Timothy 1:12
                For the which cause I also suffer these things: nevertheless I am not ashamed: for I know whom I have believed, and am persuaded that he is able to keep that which I have committed unto him against that day.

2. Persecution?
          2 Corinthians 4:8-12
               We are troubled on every side, yet not distressed; we are perplexed, but not in despair;
                    9 Persecuted, but not forsaken; cast down, but not destroyed;
              10 Always bearing about in the body the dying of the Lord Jesus, that the life also of Jesus might be made manifest in our body.
              11 For we which live are always delivered unto death for Jesus' sake, that the life also of Jesus might be made manifest in our mortal flesh.
              12 So then death worketh in us, but life in you.

3. Hardships and Trials?
          1 Peter 1:7
               That the trial of your faith, being much more precious than of gold that perisheth, though it be tried with fire, might be found unto praise and honour and glory at the appearing of Jesus Christ:
          Book of Job
               --Need I say more?

4. Temptations?
          James 4:7
               Submit yourselves therefore to God. Resist the devil, and he will flee from you.
          1 Corinthians 10:13
               There hath no temptation taken you but such as is common to man: but God is faithful, who will not suffer you to be tempted above that ye are able; but will with the temptation also make a way to escape, that ye may be able to bear it.
          2 Timothy 2:22
               Flee also youthful lusts: but follow righteousness, faith, charity, peace, with them that call on the Lord out of a pure heart.

5. Strongholds?
          2 Corinthians 10:4-5
               (For the weapons of our warfare are not carnal, but mighty through God to the pulling down of strong holds;)
                    5 Casting down imaginations, and every high thing that exalteth itself against the knowledge of God, and bringing into captivity every thought to the obedience of Christ;

6. Worry?
           Matthew 6:25, 34
               25 Therefore I say unto you, Take no thought for your life, what ye shall eat, or what ye shall drink; nor yet for your body, what ye shall put on. Is not the life more than meat, and the body than raiment?
              34 Take therefore no thought for the morrow: for the morrow shall take thought for the things of itself. Sufficient unto the day is the evil thereof.
          1 Peter 5:7
               Casting all your care upon him; for he careth for you.

7. Everything Else?
          Acts 20:24
               But none of these things move me, neither count I my life dear unto myself, so that I might finish my course with joy, and the ministry, which I have received of the Lord Jesus, to testify the gospel of the grace of God.




Is your light dim still?
What is your excuse now?



Monday, July 8, 2013

The Great Comeback

Isa sa mga article na nakatulong sa akin makabangon. Hango mula sa Our Daily Bread, Vol. 19, May 19 Article.

The Great Comeback
Acts 2:14-21, 37-41          

          We like to read about comebacks—about people or companies who face near disaster and turn things around. The Ford Motor Company is an example of that. In the 1940s, a reluctance by leadership to modernize almost destroyed Ford. In fact, the government nearly took over the company lest its demise threaten the US war effort. But when Henry Ford II was released from his military duties to run the company, things turned around. Ford became one of the biggest corporations in the world.
          Occasionally, we need a comeback. We need to correct wrong directions or compensate for wrong decisions. In those times, we have an example in Peter. He had failure written all over him. First, he nearly drowned when his faith faltered (Matt. 14:30). Then he said things that were so wrong Jesus called him “Satan” (16:22-23). And when Jesus needed Peter the most, he denied that he even knew Him (26:74).
          But that’s not the end of the story. In the power of the Spirit, Peter made a comeback. On the Day of Pentecost, he preached and 3,000 people came to faith in Christ (Acts 2:14,41). Peter returned to effectiveness because his faith was renewed, he guarded what he said, and he stood up for Jesus.
          Struggling? If Peter can come back, so can you. --Dave Branon

Today Christ calls, “Come follow Me!” Do not look back to yesterday; Fresh grace He’ll give to do His will, His joy you’ll find as you obey. —D. De Haan


Sunday, July 7, 2013

Actuality vs. Potentiality

BABALA: KUNG HINDI PA RIN MA-GETS
PAGKATAPOS BASAHIN NG TATLONG ULIT,
MANOOD NA LANG NG TV. 

Potentiality - Any possibility that a thing can be said to have.
Actuality - Fulfillment of a possibility in the fullest sense.

Medyo mahirap intindihin ang definition kaya magbibigay na lang ako ng example:

--An electric fan, if not plugged in, is in its state of potentiality. The philosophy of Act and Potentiality suggests that if an electric fan is not plugged in, it is not an electric fan but a decoration. However, when the fan is plugged into an electric socket and it starts to function, only then can it be called an electric fan simply because it is in its state of actuality. In other words, In this philosophy, when an object does not fully do its purpose, it is not exactly what it is.

Bakit kailangan kong pahirapan ang utak na intindihin ang kaisipan na to?

Simple lang. May tanong ako sa'yo. Ilagay natin sa isang maselan na usapin at konsepto.

Are you a real Christian?

In Romans 6:22, the Bible says: "But now being made free from sin, and become servants of God, ye have your fruit unto holiness, and the end everlasting life."

If you say that you are a REAL Christian (you have been made free from sin), are you doing God's purpose for you?

According to the verse, your purpose as a REAL Christian is to be a servant of God having your fruit unto holiness - to be a servant and to be fruitful.

Are you a Christian in ACTUALITY... ?

Are you serving? Are you fruitful in the ministry? Are you living your life for His glory?

... Or are you a Christian in POTENTIALITY?

Are you just a decoration in the church? Are you not using your talents for the Lord? Are you fruitless?



Not everyone was called to be Pastors, Missionaries, or Evangelists. But certainly, being saved, we are all chosen to be part of the Body of Christ.

"One Lord, one faith, one baptism."
Ephesians 4:5





Isipin mo kung ano ang silbi mo.
Hindi pwede na palagi ka na lang taga-ubos ng oxygen sa paligid mo.

Sunday, June 30, 2013

Sa May Pinagdadaanan

          Iba-iba ang ating mga reaksyon pagdating sa pakikipagtuos sa mga problema at kalungkutan. Sa tuwing may mabigat tayong pinagdaraanan, ang pwede lamang nating gawin ay alinman sa harapin natin ito, o takbuhan natin ito.

          Sumusulat ako ngayon para sa mga taong magigiting na humaharap sa kanilang mga problema. Dun sa mga taong walang ibang alam kundi takbuhan, takbuhan, at takbuhan ang kanilang mga suliranin, bahala kayo sa buhay niyo. Di ko alam kung anong maipapayo ko sa inyo. Ang mga susunod niyong mababasa ay hindi sa akin nanggaling, kundi sa kataas-taasang saligan - ang aklat ng Pinakadakila. Kung may pinagdaraanan kang kabigatan, para sa iyo ito, kaibigan.

          Kapag pakiramdam natin na parang may kulang: para saan pa ang Colossians 2:10 "And you are complete in Him"?

          Kapag pakiramdam natin na parang may hadlang: para saan pa ang Psalms 60:12 "Through God we shall do valiantly"?

          Kapag pakiramdam natin na parang wala nang tama sa ating buhay: para saan pa ang Romans 8:28 "All things work together for good"?

          Kapag pakiramdam natin na parang wala na tayong kasama't karamay: para saan pa ang Hebrews 13:5 "He hath said, I will never leave you, nor forsake you"?

          Kapag pakiramdam natin na parang sobrang nakakapagod na: para saan pa ang Matthew 11:28 "I will give you rest"?

          Kapag pakiramdam natin na parang wala nang pag-asa: para saan pa ang Romans 15:13 "The God of hope fill you with all joy and peace in believing"?

          Kapag pakiramdam natin na parang wala na tayong lakas: para saan pa ang Psalms 46:1 "God is our refuge and strength"?

          Kapag pakiramdam natin na sa digmaan sa mundo ay wala na tayong armas: para saan pa ang Hebrews 4:12 "For the word of God is quick, and powerful, and sharper than any twoedged sword"?

          At sa kung ano pa mang kabigatan, problema, suliranin, at kahirapan na hindi nabanggit sa taas: para saan pa ang 1 Peter 5:7 "Casting all your care upon Him; for He careth for you"?

          Kapag pakiramdam natin na parang may kulang; kapag pakiramdam natin na parang may hadlang; kapag pakiramdam natin na parang wala nang tama sa ating buhay; kapag pakiramdam natin na parang wala na tayong kasama't karamay; kapag pakiramdam natin na parang sobrang nakakapagod na; kapag pakiramdam natin na parang wala nang pag-asa; kapag pakiramdam natin na parang wala na tayong lakas; kapag pakiramdam natin na sa digmaan sa mundo ay wala na tayong armas; At kung ano pa man ang nagpapabigat sa ating mga kalooban, lagi lang nating isipin na mayroon tayong saligan - meron tayong kakampi't sandigan.





Ang problema, dinadaanan lang yan. Hindi tinatambayan.

FACT: Nakakabawas ng kagandahan ang kalungkutan. Permanently.
Sige ka, simangot ka pa.

Thursday, June 27, 2013

Do right. Why not?



             "So if it's God's calling, it's supposed to be easy? Because that's not what Paul would tell you, or Stephen, or Moses, or Jim Elliot -- you want me to keep going? Because it seems to me, the most obedient ones in the Bible, the ones who are truly following God's call on a daily basis, get thrown into lions' dens and fiery furnaces, and shipwrecked, and beheaded, and nailed to a cross -- and they 
are all praised for being the most faithful and successful in God's eyes. No, you're not [Jesus]. But this is the call that all of us have received - to be faithful like Him, obedient unto death."
-Ethan (This is Our Time, 2013)



          Hindi lahat ng tama, madali. Minsan kung alin pa yung matuwid, yun pa yung mahirap gawin. Mahirap gawin dahil nakakahiya. Mahirap gawin dahil wala namang taong pupuri sayo. Mahirap gawin dahil hindi naman ikaw yung makikinabang. Mahirap gawin dahil hindi mo nakasanayan. Mahirap gawin dahil maiiba ka sa nakararami. Mahirap gawin dahil marami kang pagdadahilan. Oo na. Mahirap na kung mahirap.

          Pero isipin mo: Paano kung yan din ang inisip nung taong nagbuhat ng krus para sa'yo? Paano kung nahiya din Siya. Paano kung inisip Niyang wala namang pupuri sa Kanya? Paano kung inisip Niya na hindi naman Siya yung makikinabang? Paano kung inisip Niya na hindi naman Niya nakasanayan? Paano kung naisip Niya na maiiba Siya sa nakararami? Mapalad tayo ngayon. Pahiga-higa na lang. Pa-upo-upo sa harap ng computer. Naliligo din pag may time. Pero may ginagawa ba tayong pagsunod sa Kaniya sa kahit anong paraan?



Muli, hinahamon kitang gamitin ang isang kilong karne sa loob ng iyong bungo.
Isip-isip din 'pag may time.

Tuesday, June 25, 2013

Anyare?

          Maraming nagtatanong sa akin kung bakit ko daw binura yung blog na matagal kong pinaghirapan at bakit daw mistulang nagbago ang pananaw ko ngayon sa buhay. May mga nanghinayang. May mga nalungkot. May mga nagtaka. At may mga nakikichika. 

          Parang baliw na nahimasmasan. Parang lasing na nahulasan. Parang bata na tumanda. Parang pangit na gumanda. Parang malabo na nalinawan. Parang totoy na natulian.

          Sa madaling salita, nagkaroon ng pagbabago.

          171 na articles ang binura ko sa kabilang blog. Hindi dahil ayaw ko sa mga sinulat ko. Hindi dahil walang kwenta ang mga sinulat ko. Hindi dahil maraming may ayaw sa mga sinulat ko. Kundi dahil alaala ng madidilim na mga nakaraan ang mga sinulat ko. Alaala na minsan akong lumihis sa landas na naitakda para sa akin. Alaala na minsan akong naging matigas ang ulo. Alaala na minsan akong nalugmok sa iba't ibang mga emosyon -- emosyon na sa kahit ano pa mang anggulo tingnan ay hindi makakatulong sa paglago ng aking pagkatao.

           May mga nagsasabing "SAYANG." Sayang daw dahil marami rin namang napupulot na aral sa mga sinulat ko. Sayang daw dahil nakakatuwa din ang mga sinulat ko na patungkol sa mga karaniwang pangyayari sa buhay. Sayang daw dahil may magaganda ring pinupunto ang mga sinusulat ko. Pwes. Narito ako upang sabihing hindi sayang ang lahat. Narito ang kapalit. Sa pagkakataong ito, mas malaman. Mas kapakipakinabang. Mas may kwenta. Mas kapupulutan ng aral.

          May mga nagsasabing "ANYARE." Anyare sayo -- bakit bigla-bigla ka na lang tumino? Anyare sayo -- bakit parang magpapari ka na? Anyare sayo -- bakit nagpapakabanal ka na ngayon? Para sa mga taong nag-iisip ng ganito, easy lang kayo. Mahirap gumawa ng tama kung hindi mo alam kung ano ang tama. Mahirap maging matino kung hindi mo alam kung paano ang maging matino. Mahirap mag-ayos ng buhay kung hindi mo alam kung ano ang maayos na buhay. Pero kung alam mo ang mga bagay na ito. Kung alam mo kung ano ang tama, kung paano ang maging matino, at kung ano ang maayos na buhay, ano ang pumipigil sa iyo na gawin ito? Kung alam mo na ang ginagawa ng isang tao ay para sa mas nakabubuti, sino ka para hadlangan ang pagbabagong ito? Sino ka para manglibak? Sino ka para mang-usig?

          







Pasalamat na rin sa inyo, nalaman kong may lasa ang mga ginagawa ko.


“If we are not receiving some type of ridicule for our beliefs,
we are probably doing something wrong.” --Dillon Burroughs


Monday, June 24, 2013

Unang Hirit

           Page under construction.

          Abangan ang mga bagong pabasa, banat, hirit, sulat, at basurang pakalat-kalat.

          Sa pagpanaw ng walang kwentang pabasang "Tawa, Tawa, Pusong Masaya," isisilang ang isa na namang blog na gugunaw sa mga kokoteng makitid, kakatok sa mga pusong manhid, at magpapabait sa mga konsensyang ganid.

          May matatawa.
          May matatamaan.
          May sasaya.
          May panghihinaan.
          May titibay.
          May matutumba.
          May mabubuhay.
          May mangangamba.

          Sulat pa lang, ulam na. Maghanda ka na't magbaon ng dalawang drum na extra rice. Go.